Ολοταχώς για συμφωνία με βαρύ τίμημα - Ανοιχτά θέματα μόνο στο εργασιακό

Ολοταχώς για συμφωνία με βαρύ τίμημα - Ανοιχτά θέματα μόνο στο εργασιακό

Έτοιμη να κάνει την τελική υποχώρηση και στο εργασιακό για να κλείσει τουλάχιστον την τεχνική συμφωνία εμφανίζεται η Κυβέρνηση, αφού οι επαφές των τελευταίων ημερών με τους δανειστές δείχνουν ότι αν δεν κλείσει το θέμα μέχρι και τις 7 Απριλίου, πλέον κανείς δεν θα μπορεί να ορίσει νέο χρονικό ορόσημο.

«Η συμφωνία θα κλείσει νωρίτερα από ό,τι νομίζετε» διαβεβαίωσε χθες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, μιλώντας σε όσους ήταν παρόντες στην εκδήλωση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής.

Θεωρητικά, τις τελευταίες ημέρες το μόνο που αναγνωριζόταν ως σοβαρό πρόβλημα από την ελληνική πλευρά, λόγω και του διαβήματος του πρωθυπουργού στη Ρώμη, ήταν το εργασιακό.

Τις ημέρες των επαφών στις Βρυξέλλες, η ελληνική πλευρά είχε ρίξει την πρόταση να πάψει να ζητεί συλλογικές διαπραγματεύσεις με στόχο να γλυτώσει επώδυνες αλλαγές στις ομαδικές απολύσεις.

Συνάντησε, όμως, την πλήρη αντίθεση των δανειστών, και κυρίως του ΔΝΤ, γεγονός που οδήγησε τον πρωθυπουργό στην επιστολή σε Τουσκ και Γιουνκέρ.

Χθες, όμως,ανώτερη πηγή του υπουργείου Οικονομικών τόνιζε ότι πλέον υπάρχει μόνο «ένα μικρό πρόβλημα με το εργασιακό» και μετά πάμε ολοταχώς για τεχνική συμφωνία σε επίπεδο θεσμών τη μεθεπόμενη Παρασκευή.

Προέβλεπε, μάλιστα, ότι για να λυθεί και αυτό το μικρό πρόβλημα θα πρέπει να περιμένουμε την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα για να κλείσει στο σύνολό του το τεχνικό σκέλος, πριν φτάσει η ώρα των εγκρίσεων σε επίπεδο υπουργών.

Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ότι έχει πια κλειδώσει η μείωση του αφορολόγητου από το 2019 και η περικοπή των συντάξεων από το 2020, καθώς και ένα πακέτο αντισταθμιστικών μέτρων, το οποίο η ελληνική πλευρά θέλει να εφαρμόσει μαζί με τα υφεσιακά μέτρα που θα έρθουν από το 2019.

Η ίδια πηγή εμφανίστηκε, μάλιστα, και αισιόδοξη ότι ακόμη και το νέο μνημόνιο που θα πρέπει να υπογράψουμε με το ΔΝΤ, όταν το Ταμείο θα είναι πιο εύκολο με τον ESM, αφού οι άνθρωποι του Ταμείου δεν είναι τόσο φορμαλιστές όσο οι Ευρωπαίοι.

Με βαρύ τίμημα

Αν και μένει να φανεί στην πράξη το πώς λύθηκε το μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε μέχρι και την περασμένη Παρασκευή με το ασφαλιστικό, αν λάβει κανείς υπόψιν του και την τοποθέτηση της υπουργού Εργασίας, κ. Έφης Αχτσιόγλου στη χθεσινή εκδήλωση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, υπήρξε υποχώρηση και στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων.

Το ενδεχόμενο υποχώρησης από την περίφημη «κόκκινη γραμμή» περί επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κλαδικό επίπεδο είχε πέσει στο τραπέζι και στις διαπραγματεύσεις της προηγούμενης εβδομάδας στις Βρυξέλλες, ωστόσο αποσύρθηκε προς στιγμή, αφού δεν υπήρχε αντίστοιχη υποχώρηση από την πλευρά των θεσμών για τις ομαδικές απολύσεις.

Υπό την πίεση, όμως, ενός νέου ναυαγίου συμπληρώθηκε και αυτό στο πακέτο των μέτρων μαζί με τα 3,6 δισ. ευρώ που θα φέρουν τη διετία 2019 -2020 η περικοπή του αφορολόγητου και νέα περικοπή στις συντάξεις.

Πάντως, η πολύμηνη διαπραγμάτευση μέχρι και την πλήρη υποχώρηση σε όλα τα θέματα τις τελευταίες ημέρες έχει ήδη γράψει έναν εκτεταμένο λογαριασμό από ζημιές.

Με βάση την τοποθέτηση τόσο του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, κ. Γιάννη Στουρνάρα, όσο και του διευθυντή του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, κ. Παναγιώτη Λιαργκόβα, το πρώτο τρίμηνο του χρόνου θα συνεχίσει την ύφεση της οικονομίας που καταγράφηκε για το σύνολο 2016.

Παρά τη συνέχιση των κεφαλαιακών ελέγχων, οι εμπορικές τράπεζες έχουν χάσει καταθέσεις 2,4 δισ. ευρώ, ποσό που αναμένεται να αυξηθεί στο 3,5 δισ. ευρώ με τα στοιχεία του Μαρτίου, ενώ αυξάνουν την έκθεσή τους στον ELA φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο το ενδεχόμενο νέας ανακεφαλαιοποίησης.

enikonomia.gr

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Goldman Sachs και hedge funds αγοράζουν "Ισλανδία"

Goldman Sachs και hedge funds αγοράζουν "Ισλανδία"

Δεν πέρασε ούτε μία εβδομάδα από την πλήρη άρση των capital controls στην Ιρλανδία, και τόσο τα hedge funds όσο και η Goldman Sachs επέστρεψαν δυναμικά ως επενδυτές στη χώρα, αγοράζοντας σημαντικό ποσοστό σε ισλανδική τράπεζα.

Η Arion Bank, που σχηματίστηκε από τα εγχώρια περιουσιακά στοιχεία της Kaupthing Bank, μετά την κρίση που γονάτισε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ισλανδίας το 2008, ανακοίνωσε ότι ο μεγαλύτερος μέτοχός της πούλησε 9,99% μερίδιο σε κάθε ένα από τα hedge funds Attestor Capital και Taconic Capital Advisors UK, ενώ η Och- Ziff Capital Group και η Goldman Sachs αγόρασαν το 6,6% και το 2,6% της τράπεζας, αντίστοιχα.

Η συνολική πώληση των μεριδίων αγγίζει τα 420 εκατ. ευρώ και το 30% της τράπεζας, ενώ η Kaupþing παραμένει ο μεγαλύτερος μέτοχος της Arion Bank με ποσοστό 57,9% και το κρατικό Iceland State Financial Investments διατηρεί το 13%.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι αποδόσεις των 5ετών ομολόγων αγγίζουν το 5% και τα πρόσφατα στοιχεία του τελευταίου τριμήνου του 2016 έδειξαν ότι η ισλανδική οικονομία αναπτύσσεται πάνω από 11%, τον ταχύτερο ρυθμό εδώ και 10 χρόνια.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, η κίνηση αυτή της GS και των hedge funds δείχνει ότι η οικονομία της Ισλανδίας βλέπει την εμπιστοσύνη των επενδυτών να επιστρέφει και ειδικά στον τραπεζικό κλάδο της χώρας.

Τα capital controls στη χώρα επιβλήθηκαν πριν περίπου 9 χρόνια, τον Οκτώβριο του 2008, όταν η Kaupthing και δύο άλλες τράπεζες της χώρας κατέρρευσαν υπό το βάρος του βουνό του χρέους ύψους 85 δισ. δολαρίων, στέλνοντας την οικονομία σε ελεύθερη πτώση.

Η συμφωνία "είναι η μεγαλύτερη επένδυση μετοχών από διεθνείς επενδυτές στην ιστορία της Ισλανδίας", όπως δήλωσε ο Paul Copely, ο CΕΟ της Kaupthing.

Ελευθερία Κούρταλη

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στοιχεία σοκ σε απόρρητη έκθεση της ΕΚΤ: Το Grexit θα κοστίσει πάνω από 1,5 τρισ. ευρώ

Στοιχεία σοκ σε απόρρητη έκθεση της ΕΚΤ: Το Grexit θα κοστίσει πάνω από 1,5 τρισ. ευρώ

Οι παραμετρικές απώλειες για το ευρωπαϊκό σύστημα από μια πιθανή αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ ή αδυναμία πληρωμής των δανείων της ξεπερνούν το 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της ΕΚΤ που αναφέρθηκε σε εκπομπή της ΕΡΤ.

Βάσει των στοιχείων της έκθεσης, αν παραμείνει έτσι το χρέος, το ελληνικό κράτος θα πρέπει να πληρώσει μέχρι το 2030, 322 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 160 είναι τόκοι. 

Ακόμη και στην περίπτωση όμως που καταφέρει να αποπληρώσει αυτό το χρέος, θα μείνει υπόλοιπο άλλα 300 δισεκατομμύρια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, πάντα σύμφωνα με την ίδια έκθεση, το ευρωπαϊκό χρέος προσεγγίζει τα 21 τρισεκατομμύρια ευρώ.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Νέος όρος στη ζωή μας, το… «παρατηρητήριο για το πλεόνασμα»!

Νέος όρος στη ζωή μας, το… «παρατηρητήριο για το πλεόνασμα»!

Σε εξέλιξη βρίσκεται η συνάντηση των εκπροσώπων των δανειστών και του οικονομικού επιτελείου στο Χίλτον με αντικείμενο την επισκόπηση των διαπραγματεύσεων για τη β’ αξιολόγηση. 

Από ελληνικής πλευράς μετέχουν οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης.

Θα ακολουθήσει η συζήτηση για τα δημοσιονομικά μεγέθη. Την ίδια στιγμή, κυβερνητικός παράγοντας ανέφερε πως βρίσκεται υπό συζήτηση η δημιουργία μηχανισμού που θα επιτρέπει στην ελληνική πλευρά και τους δανειστές να γνωρίζουν έαν θα υπάρξει τήρηση ή υπέρβαση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα το 2018.

Σε συζήτησή του με δημοσιογράφους, ο ίδιος επισήμανε ότι «εγώ ξέρετε δεν θριαμβολογώ. Λέω τα θετικά και τα αρνητικά. Προφανώς εγώ θα θεωρούσα ότι δεν χρειάζεται καν να μπούμε στη συζήτηση για περικοπή συντάξεων. Δεν είπα ότι δεν υπάρχει λιτότητα. Είπα ότι δεν θα έχουμε επιπλέον λιτότητα. Τελειώνει η συζήτηση για περισσότερη λιτότητα στην Ελλάδα».

Ο συγκεκριμένος παράγοντας πρόσθεσε ότι ο «κόφτης» τελειώνει από το 2019 και εάν υπάρχει υπέρβαση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ τα θετικά μέτρα που θα ληφθούν θα είναι περισσότερα από τα αρνητικά, ενώ εάν είναι ακριβώς στο 3,5% του ΑΕΠ θα υπάρχουν και θετικά και αρνητικά μέτρα που θα νομοθετηθούν από τώρα.

Επί της ουσίας πρόκειται για ένα νέο μηχανισμό έγκαιρων προβλέψεων αναφορικά με την ικανοποίηση των δημοσιονομικών στόχων των επομένων ετών φέρεται να συζητά η κυβέρνηση με τους δανειστές προκειμένου να εξασφαλίσει την ταυτόχρονη ενεργοποίηση μέτρων και αντίμετρων από το 2019.

Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις...

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Spiegel : Μεγαλύτερη ανησυχία δεν εμπνέει πλέον η Ελλάδα αλλά η Ιταλία

Spiegel : Μεγαλύτερη ανησυχία δεν εμπνέει πλέον η Ελλάδα αλλά η Ιταλία

Ανησυχία για το μέλλον της Ευρωζώνης, και όχι μόνο, εκφράζει δημοσίευμα του «Spiegel Online» θέτοντας το ερώτημα: «Επιστρέφει η ευρωκρίση;».

Σε ανάλυσή του το Spiegel, αναφέρει πως «η κατάσταση στις χώρες της κρίσης ποικίλει. Κάποιες βρίσκονται πλέον σε καλύτερη μοίρα; κάποιες άλλες όχι. Οπως υποστηρίζει πάντως, τη μεγαλύτερη ανησυχία δεν την εμπνέει πλέον η Ελλάδα αλλά η Ιταλία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ολοένα συχνότερα διαβάζουμε πρωτοσέλιδους τίτλους όπως: «Φόβοι για νέα ευρωκρίση» (Handelsblatt) ή «Οι επενδυτές ανήσυχοι για νέο ξέσπασμα της ευρωκρίσης» (FAZ). Πόσο πιθανή είναι ωστόσο μια αναζωπύρωση της κρίσης χρέους στην Ευρώπη;

Μια ματιά στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου δείχνει ότι πολλά έχουν βελτιωθεί. Όμως σε χώρες όπως η Ελλάδα δεν έχουν λυθεί ακόμη όλα τα ανοιχτά ζητήματα. Την ίδια στιγμή όμως τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στην ιταλική οικονομία, η διάσωση της οποίας θα ξεπερνούσε τις δυνατότητες των ευρωπαίων εταίρων. Ας δούμε όμως μία-μία τις 6 χώρες της κρίσης:

Ελλάδα: Επτά χρόνια κρίση

Σιγά σιγά γίνεται όλο και δυσκολότερο να θυμηθούμε μια Ελλάδα χωρίς κρίση. Σχεδόν επτά χρόνια η χώρα χρειάζεται οικονομική στήριξη των ευρωπαίων εταίρων. Τι όμως μέλει γενέσθαι; Η απάντηση διχάζει ευρωπαίους δανειστές και ΔΝΤ. Γεγονός είναι ότι μηδενική οικονομική ανάπτυξη και υψηλότερη ανεργία εντός της ευρωζώνης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι μέχρι τώρα συνταγές δεν αποδίδουν. Το γεγονός αυτό σχετίζεται και με την άνιση κατανομή βαρών. Την ώρα που οι συντάξεις έχουν μειωθεί σημαντικά, καθυστερούν το άνοιγμα επαγγελμάτων, η φορολόγηση των ευπόρων ή οι ιδιωτικοποιήσεις. Η μόνη θετική είδηση είναι ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει άμεσο οικονομικό πρόβλημα μέχρι το καλοκαίρι.

Ιταλία: Δικαιολογημένη ανησυχία

Η Ιταλία βρίσκεται εν μέσω τραπεζικής κρίσης. Τη στιγμή που η προβληματική Monte Dei Paschi διασώζεται από το δημόσιο με πολλά δισ., η Unicredit ανακοινώνει έλλειμμα σχεδόν 12 δις ευρώ. Παράλληλα οι αναιμικοί ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης βρίσκονται στο 0,9% παρά τα χαμηλά επιτόκια και την χαμηλή τιμή πετρελαίου. Σημαντικό ρόλο παίζει και η πολιτική αβεβαιότητα. Ουδείς γνωρίζει αν η χώρα θα οδηγηθεί τελικά σε πρόωρες εκλογές ή αν η κυβέρνηση εξαντλήσει την θητεία της μέχρι το 2018.

Ισπανία: Θα ήταν πρόωροι οι πανηγυρισμοί

Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο η χώρα δεν είχε κυβέρνηση. Χρειάστηκαν δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι να αναλάβει και πάλι πρωθυπουργικά καθήκοντα ο συντηρητικός Μαριάνο Ραχόι. Οι Ισπανοί κατάφεραν να ξεπεράσουν την κυβερνητική κρίση χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα λόγω των θετικών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης. Σημαντική θεωρείται και η συμβολή του τουρισμού στην αντιμετώπιση της κρίσης, μιας και πολλοί επισκέπτες προτίμησαν την Ισπανία μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε βόρεια Αφρική και Τουρκία. Όμως το πρόβλημα της ανεργίας παραμένει, παρά την αργή, αλλά σταθερή της συρρίκνωση. Δυστυχώς οι περισσότερες νέες συμβάσεις εργασίας είναι ορισμένου χρόνου.

Πορτογαλία: Τέλος της λιτότητας;

Η αριστερή κυβέρνηση μειοψηφίας έθεσε τέλος στη λιτότητα των τελευταίων ετών. Ο πρωθυπουργός Αντόνιο Κόστα προχώρησε στη διακοπή της πολιτικής λιτότητας των συντηρητικών προκατόχων του, αύξησε τον κατώτερο μισθό, μείωσε το ωράριο των δημοσίων υπαλλήλων και παράλληλα μείωσε τον ΦΠΑ στην εστίαση για να ενισχύσει την κατανάλωση και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής όμως είναι μέτρια. Το 2016 η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 1,6%, η ανεργία μειώθηκε στο 10,9%. Όμως οι Πορτογάλοι ελπίζουν και πάλι, ενώ η δημοτικότητα του Κόστα βρίσκεται σε ανοδική τροχιά.

Ιρλανδία: Στέκεται πια στα πόδια της

Η Ιρλανδία θεωρείται υπόδειγμα στην αντιμετώπιση της κρίσης. Οι ρυθμοί ανάπτυξης έφθασαν το 2016 το 4%. Η κρίση που προκάλεσε η φούσκα ακινήτων το 2008-2009 και συμπαρέσυρε τράπεζες και δημόσιο μοιάζει πια απλά με μια παρένθεση, αν λάβει κανείς υπόψιν την εντυπωσιακή ανάκαμψη των τελευταίων ετών.

Κύπρος: Παράδειγμα προς μίμηση;

Τρία χρόνια χρειάστηκε η Μεγαλόνησος για να βγει από το πρόγραμμα στήριξης πριν από ένα περίπου χρόνο. Ήταν ο τραπεζικός τομέας, ο οποίος έριξε την Κύπρο στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση της νεότερης ιστορίας της. Σε αυτή την περίοδο το ποσοστό των Κυπρίων που δεν είχαν χρήματα για τα στοιχειώδη, ενώ ενοίκιο και θέρμανση αυξήθηκαν από το 9% στο 15%. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό μετά την Ελλάδα. Και όπως πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποίησε ότι η υπερχρέωση παραμένει πρόβλημα τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για το δημόσιο.

Spiegel

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Προνομοθέτηση μέτρων: 153 «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ» με... δάκρυα στα μάτια

Προνομοθέτηση μέτρων: 153 «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ» με... δάκρυα στα μάτια

Επιχείρηση: Βαστάτε τις καρέκλες σύντροφοι! – Οι απειλές του Τσίπρα για «παράδοση της έδρας» από τους διαφωνούντες και η πολιτική εξαπάτηση των αντίμετρων

Η κυβέρνηση θα τα ψηφίσει και ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα ξορκίσει. Ο λόγος για τα μέτρα που θα προνομοθετήσει από τώρα για το 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ.

Άλλωστε, όπως ήδη έχουμε επισημάνει αρκετές φορές από το Newsbomb.gr είναι άλλο πράγμα το Μαξίμου και άλλο πράγμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ένας ράβει κι άλλος ξηλώνει...

Η απόφαση για την προληπτική νομοθέτηση έχει κλειδώσει. Ο κ. Τσίπρας έχει δεσμευτεί έναντι των δανειστών και ήδη έχει ξεκινήσει το σχετικό μασάζ στο εσωτερικό των κοινοβουλευτικών ομάδων τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

Όσοι πιστεύουν ότι από τους 153 της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας θα υπάρξουν ρήγματα, μάλλον πλανάται πλάνη...

Οι 153 είναι και πρόθυμοι και σίγουροι ότι χρειάζονται τις «καρέκλες» για τουλάχιστον 2 ακόμα έτη.

Η βουλευτική αποζημίωση είναι πολλή γλυκιά για να εγκαταλειφθεί.

Η μόνη εσωτερική αντιπολίτευση που όμως είναι τεχνητή είναι αυτή της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ανακοίνωσή της στις 14 Φεβρουαρίου του 2017, η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει για την τιμή των όπλων:

«Οφείλουμε να διατηρήσουμε τη δυνατότητα εναλλακτικής απάντησης, αριστερής διεξόδου απέναντι στην αντικοινωνική δεξιά πολιτική. Η παράλογη απαίτηση των δανειστών και ΔΝΤ για προνομοθέτηση, δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή από την κυβέρνησή μας. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα, έστω και αν αυτά θα ληφθούν τρία χρόνια μετά, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουν πιαστεί τα πλεονάσματα».

Η πραγματικότητα είναι βεβαίως διαφορετική. Με πρόσχημα τα αντίμετρα, οι κυβερνητικοί βουλευτές θα αναφωνήσουν περήφανοι: «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ».

Άλλωστε το έχουν κάνει και στο παρελθόν, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Γνωρίζουν επίσης, πως ούτως ή άλλως οι περισσότεροι είναι «τελειωμένοι» πολιτικά ήδη από την ψήφιση του 3ου μνημονίου, συνεπώς δεν έχουν να χάσουν περισσότερα με άλλη μια υπογραφή μέτρων.

Αντίθετα, αν δεν ψηφίσουν θα χάσουν τους μισθούς δυο ετών.

Η διαβεβαίωση που έχουν από το Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι μετά την ψήφιση των μέτρων θα υπάρξει πολιτική σταθερότητα και θα απομακρυνθεί το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, γεγονός που όπως πιστεύουν θα τους δώσει το χρόνο να ανατρέψουν το εις βάρος τους κλίμα.

Η εντολή – απειλή που έχει στείλει ο Τσίπρας είναι ξεκάθαρη: «όποιος διαφωνήσει, φεύγει και παραδίδει την έδρα του».

Το βασικό επιχείρημα του Μαξίμου, αλλά και του ίδιου του κ. Τσίπρα, το οποίο είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα θέσει πάνω στο τραπέζι του πολιτικού μασάζ προς την κοινοβουλευτική του ομάδα είναι το ακόλουθο: «όταν πρέπει να εφαρμοστούν τα μέτρα εμείς δεν θα είμαστε στην κυβέρνηση... Το 2019 είναι πολύ μακριά!».

Παρόλα αυτά, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση και ιδιαίτερα η ομάδα των 53 θα επιχειρήσει μέσω αλληλογραφίας (μέσω κάποιου κειμένου δηλαδή) να διαχωρίσει τη θέση της από την επιλογή της νομοθέτησης νέων μέτρων αν και θα τα δεχθεί.

Αυτό βεβαίως γίνεται για λόγους πολιτικών ισορροπιών που έχουν να κάνουν με την επόμενη μέρα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Για όσους αντιλαμβάνονται η επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η μέρα μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όπου εκεί θα μετρηθούν οι μνημονιακές και οι αντιμνημονιακές ομάδες του κόμματος.

Εκεί θα γίνει ημεγάλη σφαγή!

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ο Σόιμπλε γράφει... τέταρτο μνημόνιο

Ο Σόιμπλε γράφει... τέταρτο μνημόνιο

25/2/2017

Τι αποκαλύπτει το “Spiegel”. Η μετεξέλιξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και η πλήρης γερμανική κυριαρχία στην ευρωζώνη.

Για το τέταρτο μνημόνιο της Ελλάδας προετοιμάζεται το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, όπως αποκαλύπτει το “Spiegel”. Με την αποχώρηση του ΔΝΤ από την Ευρώπη, στόχος της Γερμανίας είναι να μετεξελιχθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και να τεθούν υπό πλήρη γερμανικό έλεγχο οι θεσμοί διάσωσης προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης.

To “Spiegel” γράφει χαρακτηριστικά, σύμφωνα με την Deutsche Welle: «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο αντί Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Μέρκελ και Σόιμπλε δεν έχουν πλέον ψευδαισθήσεις: δεν μπορούν να ελπίζουν μελλοντικά στη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εάν η Ευρωζώνη πέσει σε αναταράξεις.

Σε ενδεχόμενες νέες κρίσεις οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Και αυτές οι κρίσεις θα μπορούσαν να έρθουν πολύ πιο γρήγορα από όσο πιστεύει κανείς.

Στο υπουργείο Οικονομικών, οι ειδικοί του Σόιμπλε δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος θα καταφέρει μόνη της να δανειστεί χρήματα από τις αγορές. Η συνέπεια: ένα τέταρτο πρόγραμμα είναι πιθανό – και σε αυτό δεν πρόκειται να συμμετάσχει πια το ΔΝΤ».

Για το ίδιο θέμα, η “Süddeutsche Zeitung” επισημαίνει: «Η κρίση στην Ελλάδα αναζωπυρώνεται. Τώρα απαιτείται περιορισμός των ζημιών. Παρά τις διαφωνίες, οι δανειστές θα πρέπει να βρουν τα μέσα ώστε η Ελλάδα να μην χρειαστεί ένα τέταρτο πρόγραμμα. Εάν η Ελλάδα καταφέρει αυτό το χρόνο να ενταχθεί στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ και καταργήσει τους έλεγχους κεφαλαίων, θα μπορούσε αυτό το σενάριο να μην πραγματοποιηθεί».

Γερμανική κυριαρχία

Η αποτυχία του τρίτου προγράμματος της Ελλάδας και η ανάγκη για ένα τέταρτο μνημόνιο είναι ένα... ευπρόσδεκτο ατύχημα για τον Β. Σόιμπλε, που επιδιώκει να θέσει υπό πλήρη γερμανικό έλεγχο τους μηχανισμούς διάσωσης προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης, ώστε να επιβάλλει χωρίς προβλήματα δρακόντεια προγράμματα λιτότητας και να αποφεύγει τις πιέσεις που ασκεί το ΔΝΤ για αναδιαρθρώσεις χρεών.

Ο Β. Σόιμπλε έχει ξεκαθαρίσει από τα τέλη του 2016 ότι στόχος του είναι να καταστήσει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας κυρίαρχο στη διαχείριση προγραμμάτων διάσωσης. «Το τωρινό πρόγραμμα (σ.σ.: της Ελλάδας) προϋποθέτει τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Αν συνεχίσουμε μόνοι μας, τότε θα πρέπει να διασφαλίσουμε καλύτερα τα συμπεφωνημένα. Τον ρόλο αυτόν μπορούμε να τον αναθέσουμε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας», έχει δηλώσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.

Το sofokleousin είχε αναφερθεί διεξοδικά από τον Οκτώβριο σε αυτό το σχέδιο του Βερολίνου (http://www.sofokleousin.gr/archives/322655.html), τονίζοντας ότι, μέσα από την ελληνική κρίση, ο Β. Σόιμπλε επιχειρεί να αλλάξει την αρχιτεκτονική του ευρωπαϊκού συστήματος διάσωσης προβληματικών οικονομιών, θέτοντας επικεφαλής όχι την Κομισιόν, αλλά τον ΕΜΣ.

Σόιμπλε κερνάει, Σόιμπλε πίνει...

Ο ΕΜΣ προοριζόταν εξαρχής να παίξει ρόλο Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, αλλά αυτό το σχέδιο αντιμετωπίζεται με καχυποψία στην Ευρώπη, καθώς ο ΕΜΣ είναι, στην πραγματικότητα, ένα Γερμανικό Νομισματικό Ταμείο.

Πρόκειται για ένα οργανισμό που λειτουργεί εκτός του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, με διακυβερνητική συμφωνία, στον οποίο η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος, με ποσοστό 27% του μετοχικού κεφαλαίου.

Επιπλέον, όμως, κατά την ίδρυσή του δεν έγιναν δεκτές προτάσεις να λαμβάνονται αποφάσεις με πλειοψηφία, ίσως επειδή Γαλλία-Ιταλία-Ισπανία συγκροτούν πλειοψηφικό μπλοκ. Έτσι, οι αποφάσεις στον ΕΜΣ λαμβάνονται με ομοφωνία, κάτι που δίνει στην Γερμανία το πανίσχυρο όπλο του βέτο σε όλες τις αποφάσεις.

Αν η επιτήρηση της Ελλάδας μεταφερθεί στον ΕΜΣ, ουσιαστικά θα πάψει να υπάρχει η σημερινή αρχιτεκτονική, όπου οι Θεσμοί ελέγχουν και διαπραγματεύονται με την Ελλάδα και το Eurogroup αποφασίζει. Αυτό διότι ο ίδιος ο ΕΜΣ ως δανειστής θα αναλάβει απευθείας την επιτήρηση, με συμβουλευτικό ρόλο της Κομισιόν. Και ουσιαστικά η επιτήρηση θα γίνεται απευθείας από το Eurogroup, αφού οι ίδιοι οι υπουργοί Οικονομικών συγκροτούν το συμβούλιο διοικητών του ΕΜΣ, ως εκπρόσωποι των κρατών μελών-μετόχων.

Πάντως, όσα σχεδιάζει το Βερολίνο δεν γίνονται δεκτά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η Γαλλία, αλλά πολύ περισσότερο η Ιταλία, που ενδέχεται να γίνει αργότερα «πελάτης» του ΕΜΣ, ασφαλώς και δεν θα επιθυμούσαν να δουν μια τόσο σοβαρή αλλαγή στην αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, που θα δημιουργούσε πρωτοφανή συγκέντρωση πολιτικής ισχύος στο Βερολίνο.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ταξίδι-εξπρές των Θεσμών στην Αθήνα -Χαμηλοσυνταξιούχους και γενιά των 400 ευρώ θα πλήξει η μείωση του αφορολόγητου

Ταξίδι-εξπρές των Θεσμών στην Αθήνα -Χαμηλοσυνταξιούχους και γενιά των 400 ευρώ θα πλήξει η μείωση του αφορολόγητου

22/1/2017

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΟΥΣ

Μόλις μία εβδομάδα προτίθενται να παραμείνουν επί ελληνικού εδάφους οι Θεσμοί, που επιστρέφουν στην Αθήνα μετά την Καθαρά Δευτέρα.

Και αν κρίνει κανείς από τις δηλώσεις Ντάισελμπλουμ και Μοσκοβισί, θα πρέπει είτε η κυβέρνηση να ρίξει πολύ νερό στο κρασί της για να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση είτε οι δανειστές να χαμηλώσουν πολύ τον πήχη των απαιτήσεων τους.

Το μόνο σίγουρο αυτή τη στιγμή είναι ότι όσο κατακάθεται ο κουρνιαχτός, που σήκωσαν οι δηλώσεις των Ευρωπαίων και των κυβερνητικών αξιωματούχων, τόσο γίνεται πιο αντιληπτό ότι η επικοινωνιακή διαχείριση του πακέτου μέτρων- αντίμετρων δεν θα είναι εύκολη. Κι αυτό γιατί οι απαιτήσεις των δανειστών «χτυπάνε» σε πολύ «ευαίσθητες» ομάδες του πληθυσμού, οι οποίες είναι ζήτημα αν θα μπορέσουν να καλυφθούν από την εφαρμογή των όποιων αντίμετρων, ειδικά από τη στιγμή που αυτά θα τεθούν σε ισχύ μόνο με υπέρβαση μόνιμου χαρακτήρα του 3,5% το 2018.

Με τα ως τώρα δεδομένα, το αφορολόγητο θα πρέπει να υποχωρήσει κάτω από τις 6.000 ευρώ (από 8.636 ευρώ σήμερα), προκειμένου να αποδώσει την περίπου 1 μονάδα του ΑΕΠ που ζητάει το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι κι αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι θα μείνουν εκτεθειμένοι οι χαμηλοσυνταξιούχοι και η αποκαλούμενη γενιά των 400 ευρώ, η οποία αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της Εργάνης καλύπτει ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της πίτας των νέων θέσεων εργασίας, λόγω της στροφής στη μερική απασχόληση. Ειδικά για τους χαμηλοσυνταξιούχους το πλήγμα θα είναι διπλό, καθώς από το 2020 θα δουν μερική ή ολική κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.

Και το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι: Πώς ακριβώς θα καλυφθούν αυτές οι ομάδες; Με μείωση του ΕΝΦΙΑ, όπως αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη, κάτι το οποίο προϋποθέτει ότι οι εν λόγω πολίτες είναι και ιδιοκτήτες ακινήτων; Με μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, όπως επίσης αναφέρουν κυβερνητικά στελέχη, κάτι που προϋποθέτει ευρεία χρήση τέτοιων υπηρεσιών; Με μείωση του πρώτου φορολογικού συντελεστή της κλίμακας, κάτι το οποίο απορροφά όμως το προσδοκώμενο δημοσιονομικό αποτέλεσμα από τη μείωση του αφορολογήτου;

Αυτό που έχει περάσει, επί του παρόντος, στα... ψιλά, είναι ότι η διαπραγμάτευση δεν αφορά μόνο στο «κενό» του 2019, αλλά και στην «τρύπα» του 2018, η οποία χαρακτηρίζεται, μεν, διαχειρίσιμη από την Αθήνα και τους Ευρωπαίους, αλλά δεν παύει να απαιτεί κάποια μέτρα. Η διαφορά μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των δανειστών ήταν αρχικά στα 700 εκατ. ευρώ, αλλά στην πορεία περιορίστηκε γύρω στα 200 εκατ. ευρώ, τουλάχιστον σε ότι αφορά στους Ευρωπαίους, καθώς το ΔΝΤ επιμένει ότι υπάρχει ένα «κενό» γύρω στα 500 εκατ. ευρώ. Και κάπως έτσι ξεκινά πάλι η συζήτηση γύρω από το άλλο... αγαπημένο θέμα των δανειστών: Την επανεξέταση των φοροαπαλλαγών και την κατάργηση όσων θεωρούνται αναποτελεσματικές ή αναχρονιστικές.

Ο κατάλογος των απαλλαγών είναι, πλέον, περιορισμένος σε σύγκριση με τα όσα ίσχυαν πριν από μερικά χρόνια, αλλά δεν παύει να συμπεριλαμβάνει ελαφρύνσεις που «ακουμπάνε» ακόμα πολύ κόσμο:

Οι απαλλαγές από τον ΕΝΦΙΑ αν και σαφώς λιγότερες υπολογίζονται σε κάτι λιγότερο από 90 εκατ. ευρώ

Οι απαλλαγές από ιατρικές δαπάνες ξεπερνάνε τα 120 εκατ. ευρώ

Η έκπτωση του 1,5% στην παρακράτηση φόρου είναι κάτι λιγότερο από 70 εκατ. ευρώ

Αν πάει κανείς στα πιο... βαριά, ο Προϋπολογισμός προβλέπει απαλλαγές από τους ΕΦΚ καυσίμων περίπου 600 εκατ. ευρώ και άλλα 470 εκατ. ευρώ από τις απαλλαγές ΕΦΚ στο αλκοόλ, ενώ για πρώτη φορά στον ειδικό τόμο των Φορολογικών Δαπανών καταγράφηκαν απαλλαγές περίπου 360 εκατ. Ευρώ για έσοδα από μερίσματα.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ποιες αλλαγές στη φορολογία φέρνει η μείωση του αφορολογήτου

Ποιες αλλαγές στη φορολογία φέρνει η μείωση του αφορολογήτου

Από τον Σπύρο Δημητρέλη

Η αλλαγή στη ρητορική έγινε χωρίς να γίνει ιδιαίτερα αντιληπτή. Από το "δεν δεχόμαστε ούτε ένα ευρώ νέων μέτρων", περάσαμε στο ότι "δεν δεχόμαστε ούτε ένα ευρώ νέας λιτότητας". Και το αποκορύφωμα στην αλλαγή της ρητορικής ήρθε λίγη ώρα μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης του πρωθυπουργού με τον Ευρωπαίο επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί.

Κυβερνητικοί κύκλοι έκαναν διαρροή ότι "οι όποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα είναι μηδενικού δημοσιονομικού αποτελέσματος". Ο κύβος, λοιπόν, έχει ριφθεί. Η μείωση του αφορολόγητου ορίου, που θα επιβαρύνει εκατομμύρια φορολογουμένους με πολύ χαμηλά εισοδήματα, καθώς και η μείωση της προσωπικής διαφοράς, θα συνδυαστούν με παρεμβάσεις σε άλλα πεδία της φορολογίας και των δαπανών, προκειμένου από τη μια να γίνουν πιο εύπεπτες για την κοινωνία και την Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και από την άλλη να ικανοποιήσουν και τις επιθυμίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που ζητά διεύρυνση της φορολογικής βάσης.

Σύμφωνα με όσα πέφτουν στο τραπέζι τις τελευταίες ημέρες, όπου υπάρχει μια έντονη κινητικότητα σε όλα τα επίπεδα των διαπραγματεύσεων, από την κορυφή έως και τα τεχνικά κλιμάκια κυβέρνησης και "θεσμών", το Μέγαρο Μαξίμου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ετοιμάζονται για μια μεγάλη υποχώρηση, η οποία θα βαφτιστεί "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις χωρίς επιπλέον λιτότητα". 

Στο πλαίσιο αυτό οριστικοποιείται σταδιακά το περιεχόμενο μιας μεγάλης ανατροπής στη φορολογία, που θα βαφτιστεί "μεταρρυθμίσεις" και θα επιφέρει σημαντικές επιβαρύνσεις για μεγάλη μερίδα των φορολογουμένων. Από την άλλη, θα υπάρξουν, ωστόσο, και μειώσεις φόρων που θα έχουν ως στόχο κατά κύριο λόγο να ενισχύσουν την κατανάλωση, αλλά και να μειώσουν οριακά το κόστος για την πραγματοποίηση επενδύσεων, δηλαδή να δώσουν λίγο οξυγόνο στην οικονομία από την πλευρά της ενίσχυσης της προσφοράς.

Τι έρχεται

Σύμφωνα με τα τελευταία σενάρια που πέφτουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, οι αλλαγές πάνω στις οποίες επιχειρείται να βρεθεί, αν όχι συμφωνία, αλλά πρόοδος έως το Eurogroup της Δευτέρας, είναι:

- Η μείωση της έκπτωσης φόρου που οδηγεί στο αφορολόγητο όριο. Σήμερα η έκπτωση φόρου είναι 1.900 έως 2.100 ευρώ, ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών του μισθωτού. Το σενάριο που εξετάζεται είναι να μειωθεί η έκπτωση φόρου έως και 600 ευρώ, δηλαδή να διαμορφωθεί στα 1.300 ευρώ, που συνεπάγεται μια μείωση του αφορολόγητου ορίου από τα περίπου 8.600 ευρώ, που είναι σήμερα, στα περίπου 5.900 ευρώ. 

Η μείωση αυτή μπορεί να γίνει και σε δύο δόσεις, δηλαδή μια πρώτη μείωση το 2018, προκειμένου να κλείσει και το όποιο δημοσιονομικό κενό για το επόμενο έτος, και άλλη μία μείωση το 2019. Από τη μείωση της έκπτωσης φόρου πρόκειται να υπάρξουν επιβαρύνσεις για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους των περίπου 490 ευρώ τον μήνα και πάνω.

- Μέρος των πρόσθετων εσόδων από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου σχεδιάζεται να επιστραφεί στην οικονομία και στους μεσαίους μισθωτούς και συνταξιούχους μέσω μείωσης φορολογικών συντελεστών. Στο τραπέζι βρίσκεται η καθιέρωση ενός νέου φορολογικού συντελεστή στην κλίμακα μισθωτών-συνταξιούχων, που θα είναι για εισοδήματα τα οποία σήμερα απαλλάσσονται από τον φόρο. 

Για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι 10% και να αφορά εισοδήματα έως 10.000 ευρώ. Ο συντελεστής, που σήμερα είναι 22% και εφαρμόζεται σε εισόδημα έως 20.000 ευρώ, μελετάται να μειωθεί στο 10%, ενώ υπάρχουν πιθανότητες, αν και λιγότερες, να μειωθούν και υψηλότεροι φορολογικοί συντελεστές της κλίμακας των μισθωτών-συνταξιούχων (29% έως 45% σήμερα).

- Στο τραπέζι βρίσκεται η μείωση του μεσαίου συντελεστή του ΦΠΑ από το 13% στο 12%, προκειμένου να γίνει αντιστάθμιση της επιβάρυνσης που θα δεχτούν τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου. Ο συγκεκριμένος συντελεστής εφαρμόζεται σε προϊόντα και υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης, όπως είναι τα νωπά τρόφιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό ύδρευσης κ.ά.

- Η διεύρυνση των απαλλαγών του ΕΝΦΙΑ και πιθανόν κάποιες μικρές μειώσεις σε συντελεστές του κύριου και του συμπληρωματικού φόρου. Στο τραπέζι βρίσκεται η πλήρης απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ των φορολογουμένων οι οποίοι σήμερα απαλλάσσονται κατά 50%. 

Να σημειωθεί ότι σήμερα δικαιούχος απαλλαγής από το 50% του ΕΝΦΙΑ είναι κάθε φορολογούμενος του οποίου το "συνολικό ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα" του προηγούμενου έτους δεν έχει υπερβεί τα 9.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 1.000 ευρώ για τον ή τη σύζυγο και για κάθε εξαρτώμενο μέλος της οικογένειας, το σύνολο της επιφάνειας των κτισμάτων τα οποία κατέχει ο φορολογούμενος και τα λοιπά μέλη της οικογένειάς του δεν υπερβαίνει τα 150 τετραγωνικά μέτρα, η συνολική αντικειμενική αξία των κτισμάτων και των εντός σχεδίων πόλεων οικοπέδων που κατέχει ο φορολογούμενος ή η οικογένειά του δεν υπερβαίνει τα 85.000 ευρώ αν πρόκειται για άγαμο, τα 150.000 ευρώ αν πρόκειται για έγγαμο χωρίς παιδιά και τα 200.000 ευρώ αν πρόκειται για έγγαμο με ένα ή δύο εξαρτώμενα τέκνα. 

Επίσης, στις οικογένειες που είναι τρίτεκνες ή πολύτεκνες ή περιλαμβάνουν ανάπηρα άτομα κατά ποσοστό 80% και άνω χορηγείται πλήρης απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, υπό προϋποθέσεις.

*Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο"

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στουρνάρας: Θα μας συλλαμβάνουν στα σύνορα αν πάμε στη δραχμή

Στουρνάρας: Θα μας συλλαμβάνουν στα σύνορα αν πάμε στη δραχμή

«Δεν θεωρώ ανάθεμα τη μείωση του αφορολόγητου», δήλωσε ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και τόνισε ότι «μπορεί να γίνει μία κλιμάκωση ανάλογα με τον αριθμό τέκνων, με ταυτόχρονη μείωση των φορολογικών συντελεστών».

Ο πρόεδρος της ΤτΕ άσκησε κριτική στο ΔΝΤ λέγοντας οτι χάνει το δίκιο του, γιατί υπερβάλλει διπλομετρόντας τις συντάξεις και στην μισθοδοσία που εμπεριέχεται στον προϋπολογισμό και στον άνοιγμα του ασφαλιστικού, αυξάνοντας την «τρύπα« του ΑΕΠ, η οποία είναι μικρότερη, παρότι παραμένει η μεγαλύτερη στην ευρωζώνη.

Ο κ. Στουρνάρας ανέφερε ότι μπορεί να γίνει μείωση κρατικών δαπανών, με ταυτόχρονη μείωση φορολογικών συντελεστών και αναφέρθηκε και σε οργανισμούς εποπτεύονται σήμερα από τον δημόσιο τομέα, για τους οποίους θα πρέπει να εξεταστεί το εάν χρειάζονται.

Αναφερόμενος στις συντάξεις, ο Γιάννης Στουρνάρας είπε: «Είτε η μείωση των συντάξεων ή κοινωνικών δαπανών, είτε η αύξηση φόρων, και τα δύο μειώνουν το δημόσιο εισόδημα. Με τη διαφορά ωστόσο ότι η αύξηση φόρων “χτυπάει” το παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας και μένει για πάντα εκεί».

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

«Ρουκέτα» Γιούνκερ σε Τόμσεν-Σόιμπλε!

«Ρουκέτα» Γιούνκερ σε Τόμσεν-Σόιμπλε!

Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει ως παράλογες τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για μέτρα 3,6 δισ. ευρώ και περιμένει πολιτική λύση με παρέμβαση της Α. Μέρκελ, η Κομισιόν του Γιούνκερ εξαπολύει τη δική της «ρουκέτα» προς τους «σκληρούς», Τόμσεν και Σόιμπλε, σκιαγραφώντας μια συμβιβαστική λύση με λιγότερα μέτρα και, ενδεχομένως, με διαφορετικό μηχανισμό προκαταβολικής νομοθέτησής τους.

Διαβάζοντας κανείς ανάμεσα στις γραμμές της χειμερινής έκθεσης της Επιτροπής για την Ελλάδα, καταλήγει με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι οι Βρυξέλλες, σε αντίθεση με το Ταμείο, «βλέπουν» ότι η Ελλάδα μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα του Αυγούστου 2015 με μικρές αποκλίσεις, που πάντως δεν δικαιολογούν τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για προληπτική νομοθέτηση σκληρών μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής (αφορολόγητο, συντάξεις).

Ουσιαστικά, η Κομισιόν, που θεσμικά, όσο και αν δεν αρέσει αυτό στον Β. Σόιμπλε, είναι ο βασικός σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και επιτηρητής της εφαρμογής των προγραμμάτων του, θέτει σε αμφισβήτηση το κοινό τελεσίγραφο των Θεσμών στην Αθήνα, για προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων 3,6 δισ. ευρώ, το οποίο, όπως προαναγγέλθηκε χθες από τον Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί να γίνει δεκτό από την Ελλάδα.

Αμφισβητώντας τη σκληρή γραμμή προς την Ελλάδα από Τόμσεν και Σόιμπλε, ο επίτροπος Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί, όχι μόνο προανήγγειλε νέα μεσολαβητική προσπάθεια, με επίσκεψη στην Αθήνα, την Τετάρτη, αλλά ξεκαθάρισε ότι η προσπάθεια για το κλείσιμο της αξιολόγησης πρέπει να γίνει στη βάση των σωστών στοιχείων, αφήνοντας σαφέστατα να εννοηθεί ότι «λάθος» είναι τα στοιχεία της ομάδας Τόμσεν.

Συμβιβαστική παρέμβαση Γιούνκερ;

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Ζ. Κ. Γιούνκερ, τον οποίο... αγαπούν να μισούν οι Γερμανοί, στήνει το σκηνικό για μια δική του συμβιβαστική παρέμβαση, εάν υπάρξει αδιέξοδο, όπως ήδη διαφαίνεται, με το τελευταίο τελεσίγραφο των Θεσμών. Η παρέμβαση αυτή, όπως φαίνεται από τις χειμερινές εκτιμήσεις της Κομισιόν, μπορεί να έχει δύο βασικά συστατικά:

Να δεσμευθεί η Ελλάδα, μέσω του νέου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που θα έλθει στη Βουλή, για τα διορθωτικά μέτρα που θα λάβει μετά το 2018, για να καλύψει ενδεχόμενη απόκλιση στο δημοσιονομικό στόχο, χωρίς να χρειασθεί όμως να νομοθετήσει προκαταβολικά μέτρα 3,6 δισ. ευρώ, όπως επιμένει ως τώρα το ΔΝΤ.

Αν η ελληνική πλευρά δεχθεί αυτή την πρόταση, να συνεχισθεί η εφαρμογή του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας χωρίς πρόσθετη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ, αλλά με το Ταμείο να διατηρεί ρόλο τεχνικού συμβούλου, όπως προβλέπει το καταστατικό του ΕΜΣ.

2. Σε αυτό το στάδιο θα ήταν αναγκαία η παρέμβαση Μέρκελ, στην οποία αναφέρθηκε το Σάββατο ο πρωθυπουργός (εδώ το σχετικό δημοσίευμα του sofokleousin.gr: http://www.sofokleousin.gr/archives/333986.html): Η καγκελάριος θα είναι αναγκαίο να ρίξει το πολιτικό της βάρος υπέρ της έγκρισης από τη Βουλή νέας εκταμίευσης από το υφιστάμενο πρόγραμμα χωρίς χρηματοδοτικό ρόλο του ΔΝΤ, σε αυτή την φάση τουλάχιστον, ώστε να ξεπερασθεί το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η γνωστή ερμηνεία Σόιμπλε περί υποχρεωτικής ακύρωσης του προγράμματος και έγκρισης ενός νέου από τη Βουλή.

Β Βολές κατά ριπάς στο ΔΝΤ

Πέρα, πάντως, από τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες περί επικείμενης παρέμβασης Γιούνκερ, εάν απορριφθούν από την Αθήνα τα τελευταία τελεσίγραφα των Θεσμών, γεγονός είναι ότι η έκθεση της Κομισιόν αμφισβητεί καίρια το «δόγμα Τόμσεν», σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπεράσει το πλεόνασμα του 1,5% χωρίς βαρύτατα πρόσθετα μέτρα και παίρνει θέση υπέρ της Ελλάδας στην ιδιαίτερα κρίσιμη συζήτηση σχετικά με το αν και σε ποιο βαθμό το τεράστιο πλεόνασμα του 2016 ήταν συγκυριακό, όπως διατείνεται ο Π. Τόμσεν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κομισιόν «βλέπει» υγιή επιτάχυνση της ανάπτυξης, για να φθάσει στο εντυπωσιακό (για τα δεδομένα μετά το 2010) 3,1% το 2018. Επιπλέον, αν και δεν διατυπώνει πρόβλεψη για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018, σύμφωνα με τους ορισμούς του προγράμματος, η Κομισιόν «βλέπει» μεγάλο (0,7% του ΑΕΠ) ΣΥΝΟΛΙΚΟ πλεόνασμα το 2018.

Δηλαδή, θα «περισσέψουν» στο Δημόσιο περίπου 1,3 δισ. ευρώ ΜΕΤΑ και τις πληρωμές δαπανών εξυπηρέτησης χρέους, κάτι που σημαίνει ότι η Κομισιόν θεωρεί πως η Ελλάδα βρίσκεται πολύ κοντά στο στόχο του προγράμματος για 3,5% του ΑΕΠ ΧΩΡΙΣ πρόσθετα μέτρα, σε πείσμα όσων υποστηρίζει ο Π. Τόμσεν περί του αντιθέτου.

Η Κομισιόν επιβεβαιώνει την εκτίμηση του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών για πρωτογενές πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ για το 2016, παρότι το ΔΝΤ το «κατεβάζει» σε μόλις 0,9%. Επιπλέον, δέχεται ότι και το 2017 θα επιτευχθεί ο στόχος του προγράμματος για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ και δίνει αυξημένες πιθανότητες για επίτευξη και του στόχου για το 2018, χωρίς νέα μέτρα.

Χαλαρές απαιτήσεις

Σε ό,τι αφορά την προληπτική νομοθέτηση διορθωτικών μέτρων, η Κομισιόν εμφανίζεται πολύ πιο «χαλαρή» στις απαιτήσεις της, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα δεχόταν και έναν αναμορφωμένο «κόφτη», που θα ψηφισθεί με το νέο μεσοπρόθεσμο, χωρίς να απαιτεί κατ’ ανάγκη την προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων.

«Οι Αρχές», σημειώνεται στην έκθεση της Επιτροπής, «αναμένεται να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο της περιόδου 2018-2021, περιλαμβάνοντας πιθανές προσαρμογές στη δημοσιονομική πολιτική, για να διασφαλίσουν την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018».

Σχετικά με την υπεραπόδοση του 2016, που φθάνει το 1,5% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Κομισιόν, η Επιτροπή εκτιμά ότι σε μεγάλο βαθμό έχει μόνιμο χαρακτήρα και θα ευνοήσει την επίτευξη των στόχων του προγράμματος τα επόμενα χρόνια. Τα υψηλότερα του προβλεπόμενου έσοδα, σημειώνεται στην έκθεση, προέρχονται πρωτίστως από τη δυναμική ανάπτυξη των φορολογικών βάσεων, ιδιαίτερα για την έμμεση φορολογία και τον εταιρικό φόρο εισοδήματος.

Υπάρχουν, πάντως, και αρκετοί παράγοντες που δεν θα επαναληφθούν, όπως σημειώνεται στην έκθεση, οι οποίοι σχετίζονται με την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων από προηγούμενα έτη και τις επιπτώσεις της αύξησης αποθεμάτων, ενόψει της αύξησης το 2017 της φορολογίας του καπνού.

«Οι ισχυρές επιδόσεις στα έσοδα, που έχουν παρατηρηθεί μέχρι τώρα, ιδιαίτερα το 2016, με τη στήριξη των συνεχιζόμενων μεταρρυθμίσεων της διαχείρισης των εσόδων, υποδηλώνουν σημαντικά ανοδικά ρίσκα στις προβλέψεις, αποτελώντας καλό οιωνό για την επίτευξη του στόχου και το 2018», τονίζει η Επιτροπή, αντικρούοντας τα επιχειρήματα Τόμσεν περί πρόσκαιρης αναλαμπής στα έσοδα.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Έρχεται Βιβλική Καταστροφή

Έρχεται Βιβλική Καταστροφή

5/2/2017

Σπύρος Στάλιας, οικονομολόγος Ph.D

Η επίμονη του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της ΕΕ και των ντόπιων νεοφιλελεύθερων φωστήρων τραπεζιτών και των πολιτικών τους, η χώρα μας, από φέτος και εφ εξής, να παρουσιάζει πλεόνασμα πάνω από 3%, αποδεικνύει ότι ακόμα στο μυαλό τους δεν έχουν ανακαλύψει τι διασύνδεει τον δημόσιο τομέα, τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό τομέα της οικονομίας.

Όσο αυτό δεν το ανακαλύπτουν, σας διαβεβαιωθώ ότι η χώρα από φέτος βρίσκεται ένα βήμα πριν από μια καθολική κατάρρευση, η οποία θα εκδηλωθεί αιφνιδίως με σφοδρή κοινωνική σύγκρουση.

Δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι οι πλεονασματικές πολιτικές ή αλλιώς οι πολιτικές λιτότητας, που δήθεν περιορίζουν το κράτος, ουσιαστικά καταστρέφουν τον ιδιωτικό τομέα.

Είναι ένα σοβαρό θέμα το οποίο χρήζει μιας επιμελημένης ανάλυσης.

Ο δημόσιος τομέας της οικονομίας φορολογεί και δαπανά, ο ιδιωτικός τομέας επενδύει και αποταμιεύει, που είναι τα πραγματικά έσοδα των νοικοκυριών μετά την φορολόγηση τους, τις καταναλωτικές τους δαπάνες και άλλες υποχρεώσεις δάνεια, γιατροί, κάρτες. .Ο εξωτερικός τομέας της οικονομίας εξάγει και εισάγει. Με τις ενέργειες αυτές οι τομείς της οικονομίας αλληλοεπηρεάζονται.

Με άλλα λόγια, οι πράξεις των τομέων της οικονομίας σε τελική ανάλυση αλληλοκαθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα, για την αύξηση ή μείωση του ΑΕΠ και της απασχόλησης,.

Τι συνδέει και τους τρεις τομείς της οικονομίας; Τους συνδέει η σχέση: (δαπάνες του δημόσιου-φορολογικά έσοδα του δημόσιου)+(δαπάνες του ιδιωτικού τομέα-αποταμιεύσεις του ιδιωτικού τομέα)+( εξαγωγές-εισαγωγές)=0. Αυτή η σχέση ισχύει πάντα, για κάθε οικονομία. Είναι σχέση παντώς καιρού. Είναι Νόμος.

Ας αφήσουμε κατά μέρος για λίγο τον εξωτερικό τομέα, και ας υποθέσουμε ότι η οικονομία αποτελείται από τον ιδιωτικό τομέα και τον δημόσιο τομέα. Τι συνδέει αυτούς τους δυο τομείς. Με βάση τα παραπάνω θα ισχύει: (δαπάνες του δημόσιου-φορολογικά έσοδα του δημόσιου)+(δαπάνες του ιδιωτικού τομέα-αποταμιεύσεις του ιδιωτικού τομέα)=0 ή αλλιώς (δαπάνες του δημόσιου-

φορολογικά έσοδα του δημόσιου)= (αποταμιεύσεις του ιδιωτικού τομέα-δαπάνες του ιδιωτικού τομέα)

Πέρα από κάθε ακαδημία οικονομικής πειθούς και ιδεολογίας, με βάση την απλή λογιστική των εθνικών λογαριασμών, η σχέση αυτή, σημαίνει ότι, όταν ο δημόσιος τομέας έχει έλλειμμα, δηλαδή οι δαπάνες του είναι μεγαλύτερες από τα φορολογικά του έσοδα, τότε ο ιδιωτικός τομέας θα έχει περίσσευμα, δηλαδή τα τελικά έσοδα του ιδιωτικού τομέα (αποταμιεύσεις) είναι μεγαλύτερα από τις δαπάνες του. Προσοχή τώρα, όσο είναι το έλλειμμα του δημόσιου τομέα, τόσο ακριβώς είναι, έως το τελευταίο ευρώ, το περίσσευμα του ιδιωτικού τομέα.

Αντιστρόφως, όταν οι επενδυτικές δαπάνες του ιδιωτικού τομέα είναι μεγαλύτερες από τις αποταμιεύσεις του, δηλαδή δαπανά περισσότερα απ όσα εισπράττει, τότε ο δημόσιος τομέας έχει περίσσευμα, δηλαδή τα φορολογικά έσοδα του κράτους είναι μεγαλύτερα από τις δαπάνες του και κατά συνέπεια το κράτος μειώνει τον δανεισμό του. Και εδώ ισχύει το ίδιο, όσο είναι το έλλειμμα του ιδιωτικό τομέα τόσο ακριβώς θα είναι, έως το τελευταίο ευρώ, το περίσσευμα του δημόσιου τομέα.

Με βάση τα παραπάνω πως είναι δυνατόν να έχουμε αύξηση του ΑΕΠ. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Αν ο στόχος του δημόσιου τομέα είναι να έχει διαρκή περισσεύματα, αυτό σημαίνει ότι ο ιδιωτικός τομέας αναλαμβάνει τις δαπάνες της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Ανάπτυξη σημαίνει δαπάνη, πρώτα απ’ όλα.

Άρα ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να δαπανήσει έτσι ώστε να καλύπτει:

1) τα πλεονάσματα του δημόσιου τομέα

2)τις απαιτήσεις των νοικοκυριών να αποταμιεύουν, μετά την δαπάνη τους για κατανάλωση, την αποπληρωμής των φόρων τους και άλλων υποχρεώσεων

3)να μπορούν οι επιχειρήσεις να αποπληρώνουν τους τόκους δανεισμού τους, που θα ενε υψηλοί, αφού ο δημόσιος τομέας αποσύρει χρήματα από την αγορά λόγω υψηλής φορολόγησης για την αποπληρωμή των πιστωτών (αυτά περί ποσοτικής χαλάρωσης είναι φαιδρά).

4) να δημιουργεί κέρδη

Οίκοθεν νοείται ότι το παραπάνω εγχείρημα είναι εν τη γενέσει του θνησιγενές. Οι επιχειρήσεις βραχυχρονίως μπορεί να παρουσιάζουν μεγάλα ελλείμματα, μακροχρονίως δε ποτέ, διότι θα πτωχεύσουν. Οι επιχειρήσεις λειτουργούν με στόχο το κέρδος. Αν οι δαπάνες τους για να καλύψουν τα παραπάνω, ξεπερνούν τα κέρδη τους, θα περικόψου τις δαπάνες τους για να έχουν κέρδη. Αυτό σημαίνει βαθειά ύφεση και ανεργία, έως το σημείο εκείνο που το κράτος

αδυνατώντας να μαζέψει φόρους, θα βρεθεί σε έλλειμμα και πάλι, με ΑΕΠ κατώτερο απ ότι ξεκίνησε και με ανεργία μεγαλύτερη από ότι ήταν πριν.

Αν ο δημόσιος τομέας επιμείνει στην ίδια πολιτική, να έχει περισσεύματα, η ύφεση θα είναι πια επική που θα συνοδευτεί με κοινωνική έκρηξη.

Ας βάλουμε τώρα και τον εξωτερικό τομέα της οικονομίας στην εικόνα μας, μήπως τα παραπάνω συμπεράσματα μεταβληθούν.

Ας υποθέσουμε ότι ο εξωτερικός τομέας έχει περίσσευμα, δηλαδή οι εξαγωγές είναι μεγαλύτερες από τις εισαγωγές. Αν ο δεδηλωμένος στόχος της Κυβέρνησης είναι να έχει περίσσευμα, τότε η αφαίρεση ρευστού χρήματος από την οικονομία λόγω της υψηλής φορολογίας, θα μπορούσε να καλυφτεί από το περίσσευμα του εξωτερικού τομέα, από χρήματα που έρχονται από το εξωτερικό, αν υποθέσουμε ότι τα μεγέθη είναι ίσα. Δηλαδή η φορολογία μείον τις δαπάνες του κράτους είναι όσες με τις εξαγωγές μείον τις εισαγωγές. Στην περίπτωση αυτή αν ο ιδιωτικός τομέας δεν θα αλλάξει την συμπροφορά του, δηλαδή η ζήτηση παραμείνει ίδια, τότε και το ΑΕΠ και οι θέσεις εργασίας δεν θα μεταβληθούν. Κατά συνέπεια στην περίπτωση αυτή δεν μπορούμε να μιλάμε για οικονομική ανάπτυξη.

Ας υποθέσουμε πάλι ότι εξωτερικός τομέας έχει περίσσευμα, η πολιτική λιτότητας, φόροι μεγαλύτεροι από τις κρατικές δαπάνες, θα μπορούσε να εφαρμοστεί, χωρίς η ανάπτυξη να τεθεί σε κίνδυνο και οι θέσεις εργασίας, αν και εφ’ όσον ο ιδιωτικός τομέας παρουσίαζε έλλειμμα, δηλαδή οι δαπάνες του να είναι μεγαλύτερες από το εισόδημα του. Αυτή η πολιτική φυσικά δεν είναι βιώσιμη ούτε βραχυχρονίως όπως προείπαμε.

Με άλλα λόγια, για να έχει επιτυχία η πολιτική λιτότητας, με ισοζύγιο πληρωμών πλεονασματικό, αυτό εξαρτάται από την συμπεριφορά του ιδιωτικού τομέα.

Αν υποθέσουμε ότι ο δημόσιος τομέας επιθυμεί να έχει πλεόνασμα και ο ιδιωτικός επιμείνει να έχει επίσης πλεόνασμα, δηλαδή τα έσοδα του να είναι μεγαλύτερα από τις δαπάνες του, και με πλεονασματικό ισοζύγιο πληρωμών (εξωτερικός τομέας), το αποτέλεσμα θα είναι πάλι μείωση του εθνικού εισοδήματος, αύξηση της ανεργίας, και ο δημόσιος τομέας να βρεθεί πάλι με έλλειμμα.

Με άλλα λόγια καθώς ο ιδιωτικός τομέας και δημόσιος τομέας μειώνουν τις δαπάνες τους το ΑΕΠ θα μειωθεί έστω και αν αυξάνονται οι εξαγωγές. Όσο η συμπεριφορά του ιδιωτικού τομέα παραμένει η ίδια, τόσο και το κράτος δεν θα μπορεί να ασκήσει την πολιτική των πλεονασμάτων.

Αν λοιπόν ο δημόσιος τομέας επιθυμεί να έχει πλεονάσματα, τότε θα πρέπει ο εξωτερικός τομέας να είναι εκείνος που μέσω της αύξησης των εξαγωγών θα ικανοποιεί την επιθυμία του ιδιωτικού τομέα να αποταμιεύει, δηλαδή να αντισταθμίζει την διαρροή χρήματος από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οίκοθεν νοείται ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί έως το σημείο εκείνο όπου το πλεόνασμα του εξωτερικού τομέα θα εξισωθεί με τα έσοδα του ιδιωτικού τομέα. Αν όμως ο ιδιωτικός τομέας συνεχίσει να αποταμιεύει, αφού θα εξακολουθεί να ισχύει η πολιτική της λιτότητας, θα έχουμε περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ και το κράτος πάλι με ελλείμματα.

Η μονή περίπτωση η πολιτική των κρατικών πλεονασμάτων να είναι βιώσιμη, είναι το περίσσευμα από τις εξαγωγές-εισαγωγές, να είναι τόσο μεγάλο που να καλύπτει και τα πλεονάσματα του κράτους και το πλεόνασμα του ιδιωτικού τομέα άλλα και να συνεισφέρει περαιτέρω στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτή η περίπτωση είναι όμως σπάνια και βραχυχρόνια..

Αν υποθέσουμε τώρα ότι το ισοζύγιο πληρωμών είναι ελλειμματικό και η κυβέρνηση επιθυμεί να ασκήσει πλεονασματική πολιτική τότε οδηγεί την χώρα με την θέληση της σε βίαιη καταστροφή.

Από την παραπάνω ανάλυση έγινε κατανοητό ότι η πολιτική των πλεονασμάτων ή η πολιτική της λιτότητας δεν είναι βιώσιμη, είναι καταστροφική, γιατί είναι αντιαναπτυξιακή και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, λίαν επιεικώς δεν γνωρίζει οικονομικά.

Είναι προφανές λοιπόν, η επιμονή μας, για εννέα ολόκληρα χρονιά, να πιστεύουμε στο ευρώ και στις πλεονασματικές πολιτικές ή ακόμα να πιστεύουμε ’θεωρίες’ που ισχυρίζονται ότι το ευρώ ή το χρήμα γενικότερα δεν παίζει ρόλο στην οικονομία, μας έχουν φέρει σε αυτή την δύσκολη κατάσταση από όπου δεν υπάρχει οδός διαφυγής.

Η Χώρα και η Ελληνική Οικονομία, με την επιμονή των θεσμών για διαρκή περισσεύματα του Δημόσιου Τομέα, βρίσκονται πριν από μια αιφνίδια βιβλική καταστροφή που θα έλθει.

Η επιστροφή στο Εθνικό Νόμισμα είναι επιβεβλημένη.

Πιο άπλα δεν γίνεται. spyridonstalias@hotmail.com

(καλό θα ήταν οι φοιτητές των οικονομικών ή όσοι ενδιαφέρονται, να δουν τα παραπάνω χρησιμοποιώντας αριθμούς ή να παρακολουθήσουν τις παραπάνω σκέψεις μέσα από τους εθνικούς λογαριασμούς για να μην έχουν καμία αμφιβολία)

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Υπάρχει κίνδυνος για κούρεμα καταθέσεων;

Υπάρχει κίνδυνος για κούρεμα καταθέσεων;

Της Αναστασίας Παπαϊωάννου

Σε διακεκαυμένη ζώνη κινδυνεύουν να μπουν οι ελληνικές τράπεζες όσο καθυστερεί η ολοκλήρωση της αξιολόγησης. To γεγονός που φέρνει ξανά στο προσκήνιο την ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης, η οποία, αυτή τη φορά, θα γίνει με κούρεμα καταθέσεων (bail in) σύμφωνα με τη νέα κοινοτική νομοθεσία για τις διασώσεις τραπεζών. Στο καυτό ερώτημα αν κινδυνεύουν με κούρεμα οι καταθέσεις, απαντούν στη Realnews τέσσερις κορυφαίοι καθηγητές Οικονομικών, οι Παναγιώτης Λιαργκόβας, Μιράντα Ξαφά, Διονύσης Χιόνης, Παναγιώτης Πετράκης, αλλά και ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΣΕΒ Μιχάλης Μασουράκης.

Ο κίνδυνος, σύμφωνα με τους τραπεζίτες, είναι ορατός, καθώς όσο η κυβέρνηση δεν κλείνει -νομοθετικά- τα ανοικτά μέτωπα του εξωδικαστικού συμβιβασμού για τη ρύθμιση χρεών χιλιάδων επιχειρήσεων και δεν προσφέρει ασυλία στα στελέχη (σ.σ.: τραπεζών και Δημοσίου), που θα υπογράφουν τις αναδιαρθρώσεις «κόκκινων» δανείων, τόσο φουντώνουν αυτά και απειλείται η κεφαλαιακή θέση των τραπεζών.

«Εάν η αξιολόγηση δεν κλείσει μέχρι τις 10-15 Μαρτίου, τότε καήκαμε», αναφέρουν τα υψηλόβαθμα στελέχη των τραπεζών. Προειδοποιούν, μάλιστα, ότι απειλείται η επίτευξη του τριμηνιαίου στόχου μείωσης των «κόκκινων» δανείων, ο οποίος θα περάσει από τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας -συγκεκριμένα του εποπτικού της οργάνου του SSM- εντός του Μαρτίου. 

Νερό στον μύλο του εφιαλτικού σεναρίου για τους καταθέτες και τις τράπεζες ρίχνει, για μία ακόμη φορά, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία (σ.σ.: που θα δει σήμερα το φως της δημοσιότητας) υποστηρίζει ότι οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται 10 δισ. ευρώ νέα κεφάλαια!

Κι ενώ τα σύννεφα πάνω από τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος μαζεύονται, για μία ακόμη φορά, η κατάσταση δυσχεραίνει περαιτέρω από την εκδηλωμένη πλέον αδυναμία επιχειρήσεων (σ.σ.: κυρίως μικρών και μεσαίων) και νοικοκυριών να αποπληρώσουν τις μηνιαίες δόσεις τους. Τα στοιχεία των τραπεζών για τον Ιανουάριο είναι απογοητευτικά και δείχνουν πως δημιουργούνται νέα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και «σκάνε» ξανά τα ρυθμισμένα.

Η έντονη ανησυχία μεταφέρθηκε από το προεδρείο της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο στον υπουργό Οικονομικών κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που είχαν τις προηγούμενες ημέρες. «Είπαμε στον υπουργό ότι πρέπει να ψηφισθούν άμεσα ο εξωδικαστικός και η προστασία της υπογραφής. Του μεταφέραμε, χωρίς περιστροφές, την κατάσταση και τους κινδύνους», αναφέρει στην «R» ένα από τα μέλη του προεδρείου.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ